Türkçe
Tam olarak hatırlamıyorum kaç sene önce işlenmiş şekeri hayatımdan çıkarmaya karar verdim. Kolay değildi, şekeri tamamen hayatımdan çıkardım, sonra yeniden başladım sonra yeniden bıraktım şuan küçük kaçamaklı şekersiz denebilecek bir hayatım var.
Erasmus dönüşü sonrası girdiğim "post-erasmus" depresyonu ile çok sağlıksız beslenmeye ve dolayısıyla kilo almaya başlamıştım, bu duruma bir dur demek gerektğini farkettiğim de Canan Karatay'ın kitaplarını okurken buldum kendimi. Kendisinin şekeri "beyaz zehir" olarak tanımladığını bilmeyen yoktur sanırım:
Sonrasında izlediğim That Sugar Film "işlenmiş" şekeri hayatımdan gerçekten çıkarmam gerektiği yargısına varmamı sağladı ve daha da bilinçlendim. İşlenmiş şekerin aslında hayatımızın her köşesinde olduğunu gördüm, Tuzlu olarak sınıflandırdığımız cipsler, hazır makarna sosları, paketli tuzlu krakerler, meyveli yoğurtlar dahil her yerdeler ve biz farkında olmadan bizi zehirliyorlar. That Sugar Film'de olayın "büyük şirketler" kirli yüzü net bir şekilde gösteriliyor, izleyin.
Şekerin özellikle "duygularımız" üzerinde biz farkında olmadan yarattığı etkiyi gördüğümde bu durumdan çok etkilendim. Gün içinde şeker tüketimi sonrasında aniden salgılamaya başladığımız mutluluk hormanları sonrasında ani duygusal çöküşlerimiz bir kaç saat sonra yeniden şeker tüketme ihtiyacımızın doğması ve farkında olmadan beynimizin bu hisle yönetilmesi , kendimizi bir anda halsiz hissedişimiz! Korkutucu!
İşlenmiş şekeri bırakmak kolay değil, ilk hafta baş ağrıları, halsizlik, duygusal çöküşler olması çok normal, çünkü bu bir bağımlılık ve bundan kurtulmak ilk aşamada kararlılık ve azim gerektiriyor, fakat sonrasında bu his her geçen gün azalıyor. Sorun çevremizde ki uyarıcılar aslında, katıldığımız partiler, misafirliklerde ikram edilen tatlılar, cipsler, bisküviler..elbette bütün bunlara hayır diyebilmek hiç ama hiç kolay değil! Arkadaşlarımızın bir parça tatlı birşey olmaz demesi durumu daha da komplike hale getirebiliyor. KARARLI olmak ve bize yapılan bu bir taneden birşey olmaz durumundan kurtulabilmek için şekerin beyaz bir ZEHİR olduğu gerçeğini aklımımızdan çıkarmayıp bu gerçeği her yerde dile getirebilmek çok önemli!
That Sugar Film'i türkçe altyazılı olarak bulabilirsiniz, izleyin bana hak vereceksiniz.
Italiano
Non ricordo quanti anni fa ho deciso di eliminare lo
zucchero raffinato dalla mia vita.., Non e stato facile, ho smesso una volta
poi ho ricominciato ed infine ho smesso di nuovo. Attualmente ho una vita senza
zucchero però con alcune piccole scappatelle.
Dopo esser tornata dall' Eramus, avevo la
cosiddetta"depressione da post-Erasmus"ed ho iniziato a mangiare cibi
malsani e di conseguenza ho messo su peso. Quando ho capito di fermarmi, mi
sono ritrovata leggendo Canan Karatay, che è una famosissima dottoressa ed ha
scritto molti libri sulle abitudini alimentari in Turchia. Secondo lei, lo zucchero
raffinato è un "veleno bianco".
Successivamente, ho visto il film "That Sugar Film" che ha cambiato radicalmente le mie
opinione a riguardo dello zucchero raffinato. Ho scoperto che lo zucchero
raffinato è ovunque nella nostra vita,le cose che sono classificate come salate
contengono anche questo veleno! Le patatine, i biscotti, lo yogurt con
frutta... "That Sugar Film" mostra la brutta faccia dello zucchero
raffinato prodotto dalle multinazionali.
Smettere con lo zucchero non è cosa facile; dopo aver smesso, la prima settimana si ha mal di testa e ci si sente stanchi. Questo è normale perché è una dipendenza e bisogna essere decisi e risoluti! Penso che il problema sia quando partecipiamo ad una festa, un compleanno o un meeting. Qui sono sempre offerte cose dolce e dire no non è facile! Dobbiamo sempre essere decisi e ricordare che lo zucchero è il veleno bianco!
Vi raccomando di vedere " That Sugar Film", così potrete capire meglio cosa intendo.
